دیروز امروز فردا

 

به دوستم گفتم: ( آیا تکیه دادنش را بر بازویآن مرد می بینی؟تا دیروز بر بازوی من تکیه می کرد.)

دوستم گفت : (فردا بر بازوی من تکیه خواهد کرد.)

گفتم: (به نشستن در کنار وی نگاه کن! تا دیروز اینچنین در کنار من می نشست.)

پاسخ داد: فردا کنار من خواهد نشست.

گفتم نگاه کن شراب را با جام وی می نوشد. تا دیروز از جام من می نوشید.

گفت: فردا از جام من خواهد نوشید.

گفتم: نگاه کن چگونه با چشمانی تافته از نرمی و مهربانی به وی خیره شده است. تا دیروز این گونه

به من خیره می شد.

دوستم پاسخ داد: ممکن است فردا این چنین به من خیره شود.

گفتم آیا اکنون نمی شنوی که چگونه ترانه های عشق را شتابان در گوش وی زمزمه میکند؟

این ترانه ها همانهایی است که تا دیروز در گوش من زمزمه می کرد.

گفت: و فردا آن ها را در گوش من زمزمه خواهد کرد.

گفتم نگاه کن ! دست در گردن وی دارد تا دیروز تنها دست در گردن من می داشت.

گفت فردا هم دست در گردن من خواهد داشت.

در همان هنگام گفتم: شگفتا از زن شگفت انگیز!

اما وی پاسخ داد: زن شبیه زندگی است که همه ی مردان از آن بهره ها می برند و بسان مرگ است

که همه ی مردان از آن می رمند و با وی در قهرند و شبیه جاودانگی است که همه ی مردان را در

 آغوش می کشد و می پروراند.